Nowa modna fryzura może skutecznie poprawić nastrój. Psy – w przeciwieństwie do wielu osób – nie przepadają jednak za zmianami swojego wizerunku, a wizyta u fryzjera jest dla nich raczej przykrą koniecznością niż przyjemnością. Nie znaczy to jednak, że każde wyjście do salonu groomerskiego musi kończyć się rozpaczliwymi próbami ucieczki, a szczotkowanie wywoływać niezadowolenie na psim pysku. W jaki sposób przyzwyczaić psa do zabiegów pielęgnacyjnych? Jak przygotować psa na wizytę u fryzjera?
Niegdyś można było się na nie natknąć głównie podczas wypraw po lesie, dziś zagrażają naszym czworonogom nawet w przydomowym ogrodzie – kleszcze to niepozorne, lecz bardzo niebezpieczne pasożyty zewnętrzne. Łagodne zimy sprawiają, że krwiopijne pajęczaki żerują niemal przez cały rok, a ich liczebność wyraźnie wzrasta. Aby uchronić psy i koty przed groźnymi chorobami, należy zapewnić im skuteczną i długotrwałą ochronę przed kleszczami. Co jednak wybrać dla pupila: obrożę, krople czy spray? Czym różnią się poszczególne preparaty przeciw kleszczom dla psów i kotów?
Jak rozpoznać nadwagę u psa? Co może powodować nadmierny przyrost wagi u czworonogów i jakie konsekwencje może mieć otyłość dla psa? Podobne pytania trapią wielu opiekunów. Nadwaga i otyłość u psa stanowią dziś bowiem jedne z najczęstszych przypadłości, z jakimi zgłaszamy się do gabinetów weterynaryjnych. Jak można im zaradzić?
O nadwadze u psa mówimy wtedy, gdy masa jego ciała jest o 15-20 procent większa od wagi optymalnej dla jego rasy. Z kolei, kiedy waga czworonoga danej rasy przekracza normę o ponad 20 procent, mamy do czynienia z otyłością. Oczywiście określenie idealnej masy ciała dla każdego psa nie zawsze jest takie proste. Opisaną wyżej zasadę można stosować jedynie w przypadku psów rasowych, znając specyfikację danej rasy i regularnie ważąc psa podczas rutynowych kontroli u weterynarza. Problem pojawia się, gdy nasz pupil jest mieszańcem lub kundelkiem. Jak w takiej sytuacji rozpoznać nadwagę u psa?
Dużo lepszym sposobem na określenie kondycji pupila jest badanie palpacyjne, polegające na zlokalizowaniu palcami kręgosłupa oraz żeber psa. U czworonoga o prawidłowej wadze żebra powinny być dobrze wyczuwalne pod cienką warstwą skóry i tłuszczu. Jeśli dotykając klatki piersiowej psa, nie wyczuwamy żeber i nie możemy ich policzyć, to znaczy, że nasz pupil ma nadwagę.
Nadwagę i otyłość u psa można ocenić również poprzez obserwację. Patrząc na psa z góry, powinniśmy widzieć lekkie wcięcie w talii oraz zarysowany tułów. Jeśli wycięcie w pasie nie jest widoczne albo sylwetka psa wydaje się zaokrąglona, to znak, że pies ma nadwagę. Na pupila warto spojrzeć również z boku. Przy prawidłowej masie ciała brzuch nie powinien spadać poniżej linii klatki piersiowej. Na nadwagę u psa wskazuje natomiast brzuch duży i lekko obwisły.
Co prowadzi do nadwagi lub otyłości u psa? Najczęstszą przyczyną nadwagi jest nieprawidłowa dieta, zupełnie niedopasowana do rzeczywistych potrzeb naszego czworonoga. Przekarmianie psa, podawanie źle zbilansowanej karmy lub zbyt dużej ilości przysmaków w końcu prowadzą do wzrostu wagi. Zwłaszcza jeśli pies prowadzi raczej kanapowy tryb życia i nie zaznaje wystarczającej ilości ruchu w ciągu dnia.
Otyłość i nadwaga u psa mogą wynikać również z innych czynników, takich jak podeszły wiek, przebyte choroby czy zabieg kastracji. Niektóre psy, na przykład labradory, mają również genetyczne predyspozycje do nadmiernego przyrostu masy ciała. Trzeba pamiętać, że nadwaga u psa, podobnie jak u ludzi, może prowadzić do wielu przykrych i groźnych dla zdrowia konsekwencji. Otyłość jest częstą przyczyną nadciśnienia oraz chorób układu sercowo-naczyniowego. Może prowadzić również do miażdżycy, zaburzeń ortopedycznych, zwyrodnień stawów oraz kręgosłupa, a także otłuszczenia narządów wewnętrznych.
Jeśli u naszego pupila podejrzewamy nadwagę, warto wybrać się z nim do weterynarza. Specjalista najlepiej oceni stan zwierzaka, określi, ile kilogramów powinien zrzucić i podpowie, czym odtąd należy go karmić. Zarówno otyłość, jak i nadwaga u psa wiąże się z koniecznością zmiany dotychczasowych nawyków żywieniowych. Psa należy przestawić na karmę light, przeznaczoną dla czworonogów z tendencją do tycia. Taka karma zawiera mniej tłuszczy i węglowodanów, za to więcej w niej białka i składników przyśpieszających przemianę materii. Porządna karma odchudzająca powinna zawierać błonnik, wspomagający pracę jelit oraz cenne prebiotyki wzmacniające florę bakteryjną przewodu pokarmowego.
Pies na diecie powinien otrzymywać mniejsze porcje jedzenia o stałych porach każdego dnia. Dzienną dawkę posiłku można podzielić mu na 3, a nawet 4 mniejsze porcje. Wskazówki dotyczące dozowania karmy znajdują się na opakowaniu produktu, ale w razie wątpliwości warto skonsultować się z weterynarzem
Zmiana karmy nie wystarczy, by odchudzić psa. Równie ważna jest aktywność fizyczna! Pamiętajmy, że każdego dnia pies powinien spędzić przynajmniej godzinę na intensywnym spacerze, połączonym z zabawą czy jakąś inną formą aktywności. Jeśli nasz pupil ma słabą kondycję, zaczynamy od dłuższych spacerów lub mniej forsownych zabaw. Z czasem zwiększajmy dystans pokonywany podczas spaceru i zachęcajmy psa do większego wysiłku. Możemy zabierać ze sobą jego ulubione zabawki, na przykład piłkę do rzucania, frisbee albo szarpak. Bieganie, aportowanie lub siłowanie się to spory wysiłek fizyczny, a zatem idealne remedium na pozbycie się kilku zbędnych kilogramów.
Czym jest odwodnienie u psa? To niewystarczający poziom wody w organizmie. Wszystkie istoty żywe w dużej części składają się właśnie z wody i bezwzględnie potrzebują jej do życia. Znaczna utrata płynów prowadzi do poważnych zaburzeń w organizmie, które – jeśli się nasilą – mogą skutkować nawet śmiercią. Największa utrata wody ma miejsce w okresie upałów, ale także jeśli psiak cierpi na uporczywe wymioty lub przewlekłą biegunkę, spowodowane alergią pokarmową albo infekcją wirusową. Nadmierny wysiłek fizyczny także może prowadzić do odwodnienia organizmu. Już utrata jednego procenta wody u zwierzaka powoduje lekkie odwodnienie i wzmożone pragnienie. Nie każdy kudłacz zwraca jednak na to uwagę, nie wszystkie zwierzaki lubią pić wodę i odwodnienie się zwiększa. Dlatego tak ważne jest, żebyśmy my – jako właściciele – pilnowali, aby do organizmu zwierzaka trafiała odpowiednia ilość płynów. W przypadku wymiotów czy biegunek, zwłaszcza tych trwających dłużej niż jeden dzień, konieczna jest wizyta u weterynarz. Czasami jedyną możliwością ponownego nawodnienia organizmu jest podłączenie psiaka do kroplówki.
Psiaki także bywają nieostrożne albo mają pecha i nadepną na coś ostrego – skaleczenie się lub poważniejsze zranienie nie dotyczy tylko nas, ludzi, ale również naszych pupili. Jeśli pies skaleczył się w łapę i ranka jest mała, bez trudu sami damy radę ją opatrzyć. Jeżeli jednak zranienie okazuje się poważne, jest duży uraz skóry lub głębszych tkanek i towarzyszący temu upływ krwi, nie ma na co czekać, trzeba jak najszybciej zabrać kudłacza do weterynarza, a zanim tam dotrze – możliwie skutecznie powstrzymać upływ krwi i zabezpieczyć ranę, aby nie dostał się do niej brud. Zakażenie zranionego miejsca może bowiem prowadzić do namnażania się w ranie bakterii lub grzybów, a to już prosta droga do poważnych infekcji, w tym do gangreny, czyli gnicia i obumierania tkanek. Nigdy zatem nie bagatelizujmy psiego skaleczenia, bądźmy delikatni i wyrozumiali. Wiele pupili denerwuje się i to bardzo nawet przy malutkim zranieniu, trzeba więc w pierwszej kolejności uspokoić zwierzaka oraz go pocieszyć.
