Czym jest odwodnienie u psa? To niewystarczający poziom wody w organizmie. Wszystkie istoty żywe w dużej części składają się właśnie z wody i bezwzględnie potrzebują jej do życia. Znaczna utrata płynów prowadzi do poważnych zaburzeń w organizmie, które – jeśli się nasilą – mogą skutkować nawet śmiercią. Największa utrata wody ma miejsce w okresie upałów, ale także jeśli psiak cierpi na uporczywe wymioty lub przewlekłą biegunkę, spowodowane alergią pokarmową albo infekcją wirusową. Nadmierny wysiłek fizyczny także może prowadzić do odwodnienia organizmu. Już utrata jednego procenta wody u zwierzaka powoduje lekkie odwodnienie i wzmożone pragnienie. Nie każdy kudłacz zwraca jednak na to uwagę, nie wszystkie zwierzaki lubią pić wodę i odwodnienie się zwiększa. Dlatego tak ważne jest, żebyśmy my – jako właściciele – pilnowali, aby do organizmu zwierzaka trafiała odpowiednia ilość płynów. W przypadku wymiotów czy biegunek, zwłaszcza tych trwających dłużej niż jeden dzień, konieczna jest wizyta u weterynarz. Czasami jedyną możliwością ponownego nawodnienia organizmu jest podłączenie psiaka do kroplówki.
Rodzaje odwodnienia u psów
Odwodnienie może mieć różne formy, ale wyróżniamy głównie dwa rodzaje. Odnoszą się one nie tylko psiaków, ale również innych zwierząt, jak i ludzi. Pierwszym rodzajem odwodnienia jest odwodnienie izotoniczne. Organizm traci wówczas płyny, wypłukiwane są z niego pierwiastki, w tym przede wszystkim sód. Najczęstszymi powodami odwodnienia tego typu są wymioty, biegunka, ale także zapalenie nerek czy nawet zapalenie otrzewnej. Drugim rodzajem jest odwodnienie hipotoniczne. Organizm traci wodę i obniża się poziom elektrolitów. Wśród przyczyn wyróżniamy ciężką biegunkę (ale bez wymiotów), utrudniony dostęp do wody pitnej czy źle stosowane środki moczopędne. Drugim rodzajem jest odwodnienie hipertoniczne. Cechuje je to, że organizm traci wodę, ale bez utraty elektrolitów. Taki rodzaj odwodnienia ma miejsce w przypadku ciężkich oparzeń i wzmożonego parowania wody. Najczęściej jest zatem skutkiem udaru cieplnego.
Przyczyny odwodnienia u psów
Przyczyn utraty wody w organizmie może być wiele i nie wszystkie są oczywiste. Odwodnienie kojarzy się zazwyczaj z ostrą biegunką lub wymiotami. Mogą one być skutkiem infekcji bakteryjnej lub wirusowej, ale także alergii pokarmowej czy kłopotów z anatomią układu trawiennego. Do odwodnienia może też doprowadzić silny ślinotok, który pojawia się w przypadku urazów podniebienia, urazów gardła, a nawet w wyniku refluksu. Ślinotok jest podwójnie groźny, ponieważ znacznie utrudnia także przyjmowanie płynów. Wśród o wiele mniej kojarzących się z odwodnieniem przyczyn mogą być też zaburzenia w funkcjonowaniu mięśnia sercowego oraz wątroby. Kolejną przyczyną bywa wodobrzusze, które potrafi się rozwinąć z zapalenia otrzewnej. Wśród powodów należy również wziąć pod uwagę kłopoty z układem moczowym, w tym zarówno zapalenie pęcherza, jak i złą pracę nerek.
Nie każde odwodnienie u psa ma podłoże chorobowe. Nadmierny wysiłek w gorący dzień albo przebywanie podczas upału w prażących promieniach słońca to cisi zabójcy wody krążącej w organizmie. Brak regularnego uzupełniania płynów może skutkować pogłębiającym się odwodnieniem. Warto też pamiętać, że psiaki mają ograniczoną możliwość chłodzenia się podczas wysokich temperatur. Kudłacze chłodzą się przede wszystkim poprzez ziajanie, ponieważ gruczołów potowych prawie nie mają, a ten nieliczne zlokalizowane są na opuszkach łap, zapewniając bardzo niewielki obszar ciała, który może pracować nad „wentylacją” organizmu. Uważajmy zatem z zakładaniem zabudowanych kagańców. Dobrze dobrane akcesorium pozwala na swobodne uchylenie pyska i wystawienie języka.
Objawy odwodnienia u psa
Objawy odwodnienia u psa są niestety mało charakterystyczne i postępują wraz z pogarszającym się stanem organizmu. Pierwsze wysychają błony śluzowe w obrębie pyska, czyli nos i okolice szczęki. Robią się wysuszone i tracą błyszczenie. Sama skóra również przestaje być elastyczna. Jak to sprawdzić? Najprostszym testem jest złapanie fałdu skóry na grzbiecie pupila i puszczenie go. Obserwujmy, jak szybko skóra wraca do pierwotnego stanu. Jeśli prawie od razu – wody w organizmie jest dużo. Jeśli jednak fałd skóry dalej jest sztywny i wygląda jak ściśnięty – nasz kudłacz ma poważny problem. Odwodniony psiak oddaje też mniej moczu, jest on ciemny i ma bardzo intensywny zapach. Kolejny objawem jest zatwardzenie. Organizm odsysa wodę, skąd tylko może, więc kał staje się sztywny i wyschnięty. Na dalszym etapie odwodnienia pojawiają się kłopoty z równowagą, psiak nie ma też siły normalnie funkcjonować. W skrajnych przypadkach pojawiają się drgawki albo zapadnięcie w śpiączkę. To ostatni, skrajnie alarmujący sygnał i nie dopuśćmy, aby się pojawił, bo psiak w takim stanie może nie przeżyć, nawet mimo szybkiej pomocy specjalisty.
Jak zapobiegać odwodnieniu u psa?
Przede wszystkim nasz ulubieniec musi mieć stały dostęp do świeżej wody. W domu zadbajmy o to, aby miska zawsze była pełna, a jeśli wybieramy się na spacer, weźmy ze sobą specjalny bidon i miskę. Warto też zmienić nieco psią dietę i wprowadzić więcej pokarmów o wyższej wilgotności. Zawsze możemy też rozmiękczyć pokarm suchy. Nie każdy psiak lubi pić z tradycyjnej miski, możemy je poustawiać w różnych, mniej oczywistych miejscach w mieszkaniu albo przelać część wody w wazony lub talerze. Efekt nowości czasem czyni cuda.
Jeśli psiak już jest odwodniony, podajemy mu letnią wodę, małymi porcjami, ale często. W przypadku lekkich odwodnień warto dosypać kudłaczowi do miski preparat elektrolitowy przeznaczony dla zwierząt. W przypadku poważniejszych stanów konieczna jest wizyta u weterynarza i to możliwie jak najszybciej.
↓ MISKI I POIDŁA DLA PSA ↓
Tekst: Magdalena Dolata
Zdjęcie: © Africa Studio — istockphoto.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz