Biegunka u szczeniąt pojawia się dosyć często, a jej przyczyn może być naprawdę sporo. Warto wiedzieć, że układ pokarmowy psiego malucha jest jeszcze bardzo delikatny i wrażliwy, a niektóre enzymy trawienne mogą nie funkcjonować do końca tak, jak powinny. Organizm dopiero się rozwija i sam wielu rzeczy się uczy. Łatwo w związku z tym przeciążyć układ trawienny szczeniaka, a pierwszym objawem jest najczęściej właśnie biegunka. Rozwolnienie nie zawsze jest sygnałem poważnej choroby, ale z pewnością należy potraktować je poważnie i jednocześnie jako sygnał, że z organizmem pupila dzieje się coś nie tak. Biegunka u szczeniaka może mieć postać ostrą, która pojawia się nagle i jest intensywna, ale krótkotrwała. Biegunka przewlekła to taka utrzymująca się ponad dwa tygodnie i tak naprawdę to właśnie ona jest o wiele bardziej niebezpieczna.
Dlaczego biegunka u szczeniaka jest niebezpieczna?
Biegunka u każdego, nie tylko u psiaka, może okazać się bardzo niebezpieczna dla zdrowia. U szczeniąt zaś jest podwójnie ryzykowna, bo młody organizm nie potrafi się szybko zregenerować i jest do tego bardzo delikatny. Rozwolnienie szybko odwadnia organizm, a już szczególnie wtedy, kiedy trwa wiele dni. Brak elektrolitów potrafi być nawet przyczyną zgonu. Biegunce ponadto mogą towarzyszyć bardzo nieprzyjemne bóle brzucha, a także wymioty, które podwójnie wycieńczają organizm i również go odwadniają. W przypadku infekcji wirusowych nasz szczeniak może mieć też temperaturę. Bez względu na przyczynę, po pierwsze w żadnym wypadku nie wolno podawać kudłaczowi ludzkich środków na biegunkę, ponieważ często powodują bardzo groźne wgłobienie jelita; po drugie zaś należy koniecznie skontaktować się z weterynarzem (poczytaj więcej o tym, jak poradzić sobie z biegunką u psa KLIK).
Najczęstsze przyczyny biegunki u szczeniąt
1. Gwałtowna zmiana żywieniowa
Może to być zmiana karmy, jakiegoś ważnego składnika diety, ale także wody albo nawet pór karmienia. Dla organizmu jest to po prostu szok i początkowo bardzo trudno mu się przestawić na inny rytm. Dlatego tak ważne jest, aby wszelkie zmiany wprowadzać etapowo, bo dzięki temu układ pokarmowy ma czas na przyzwyczajenie się. W przypadku karmy należy dokładać nową do starej, każdego dnia w coraz większych proporcjach. Uwaga także na zmianę wody z kranówki na gotowaną lub mineralną i na odwrót. Nigdy nie wprowadzajmy zmian na zasadzie zero-jedynkowej, bo dla organizmu etap przejściowy jest niezwykle ważny. Bądźmy też bardzo ostrożni, jeśli przestawiamy maluchowi pory posiłków. Wszelkie nowości kulinarne z kolei dawajmy mu najpierw w malutkich porcjach i sprawdzajmy, jaka będzie reakcja organizmu (dowiedz się więcej o prawidłowym żywieniu szczeniaka KLIK).
2. Alergia pokarmowa
Pośrednio związane z punktem numer jeden, bo właśnie nowe składniki diety mogą wywoływać alergię pokarmową, a jednym z jej objawów okazuje się biegunka. Ponieważ alergii nie da się przewidzieć, trzeba zachować ostrożność, zwłaszcza w przypadków produktów, które znajdują się na czarnej liście uczuleniowej kudłaczy. Metoda jest jedna: podajemy mało i obserwujemy. Zdarza się, że szczeniak ma alergię na więcej niż jeden składnik. Wówczas czeka nas trochę eksperymentów, aby dopasować do psiaka odpowiednią dietę eliminacyjną. Alergii pokarmowej często towarzyszy świąd skóry, wysypka, zaczerwieniania, opuchlizna, a także kaszel albo duszności.
3. Infekcje wirusowe
Tutaj mamy już do czynienia z chorobą. Psiak zarażony wirusami jest zazwyczaj apatyczny, nie chce w ogóle jeść, nie ma siły ani ochoty na zabawę. Wśród objawów bardzo popularna jest właśnie biegunka, ale też wymioty, kaszel, gorączka, zaburzenia równowagi. W takim wypadku wizyta u weterynarza powinna odbyć się jak najszybciej, bo bez specjalnych badań i testów nie mamy szans stwierdzić, co konkretnie kudłaczowi dolega. Niektóre choroby wirusowe są bardzo niebezpieczne dla psich maluchów i mogą się skończyć tragicznie, dlatego interweniujmy jak najszybciej.
4. Stres
Bardzo częsty powód wielu kłopotów z układem pokarmowym i dotyczy to nie tylko psiaków, ale także innych zwierzaków oraz ludzi. Dla szczenięcia stresem może być zmiana domu, nowy domownik, zbyt długa samotność, głośny hałas, zamieszanie albo podróż. Świat obcych zapachów i dźwięków bardzo mocno oddziałuje na młode kudłacze (na starsze zresztą też). Biegunka u szczeniaka przydarzyć się także po spotkaniu z innym pupilem podczas spaceru albo po wizycie u weterynarza, bo to dla malucha naprawdę spore przeżycie.
5. Zatrucia
Psiaki lubią podjadać. Czasem jest to jakiś smakołyk z naszego stołu, innym razem coś o wiele mniej jadalnego, jak (w najlepszym razie) cudze odchody na spacerze albo (co jest bardzo poważnym zagrożeniem życia) jakieś chemikalia albo leki. Pamiętajmy, że szczenięta są ciekawskie, więc musimy usunąć z ich zasięgu wszelkie substancje niewskazane do spożycia. Dotyczy to roślin, leków, chemii gospodarczej, kosmetyków, farb i wszelkich środków czyszczących. Zatrucie to nie tylko biegunka, ale w poważnych przypadkach także nieodwracalne uszkodzenie wątroby. Jeśli nie zareagujemy natychmiast, taki wypadek może skończyć się śmiercią zwierzaka. O wiele mniej groźne, ale też niewskazane jest pozwalanie pupilowi, aby pożywiał się resztkami z naszego stołu albo częstował na spacerze śmieciami oraz odchodami.
↓ LEKKOSTRAWNE KARMY DLA SZCZENIAKA ↓
Tekst: Magdalena Dolata
Zdjęcie: Fotolia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz