Psy rasy Płochacz holenderski

Dzisiaj opowiem Wam o psach, których przeznaczeniem było polowanie na kaczki – Płochaczach holenderskich. Dzięki nim, myśliwi nie potrzebowali broni, by zagonić kaczki do klatek.

Charakter psów rasy Płochacz holenderski

Psy tej rasy są inteligentne i podatne na tresurę. Bardzo przywiązują się do swojego pana i jego rodziny. Wobec obcych pozostają jednak nieco nieufne.
 

Płochacze holenderskie nie są  natury agresywne. Nadają się na psy rodzinne, ponieważ świetnie czują się w towarzystwie dzieci. Są pełne miłości i lubią ją okazywać – uwielbiają być głaskane i potrzebują towarzystwa ukochanych członków swojej rodziny.
 

Pielęgnacja Płochaczy holenderskich

Pielęgnacja psów tej rasy nie jest skomplikowana. Wystarczy wyczesać je dwa razy w tygodniu i wykąpać raz na półtora miesiąca.
 

Płochacze holenderskie są bardzo aktywnymi psami. Potrzebują wiele ruchu, więc należy wychodzić z nimi na spacer co najmniej dwa, trzy razy dziennie, z czego jeden z nich musi trwać nie mniej niż godzinę.
 

Problemy zdrowotne

Płochacze holenderskie nie są szczególnie chorowite. Jednak, tak samo jak osobniki innych ras, mogą cierpieć na charakterystyczne dla siebie schorzenia. W ich przypadku są to: choroba von Willebranda (wydłużenie okresu krwawienia), zaćma, padaczka oraz  zwichnięcie rzepki.
 

Ciekawostki o Płochaczach holenderskich

• inne nazwy tej rasy to: Kooiker, Kooiker Dog, holenderski pies na kaczki,

• są one potomkami dawnych ptaszników,

• od 1943 roku Płochacze holenderskie widnieją w holenderskiej Księdze Rodowodowej.

                                                     Profil psa rasy Płochacz holenderski

Kraj pochodzenia: Holandia

Kraj patronacki: Holandia

Klasyfikacja FCI: Grupa 8., Sekcja 2.

Wzrost: pies - 40 cm    
               suka - 38 cm
 

Umaszczenie: wyraźnie odgraniczone pomarańczowo czerwone łaty na czysto białym tle; dopuszczalna niewielka ilość cętek na nogach jest dopuszczalna, dopuszczalne, lecz niepożądane nieznaczne cętkowanie i czarny nalot na łatach, na głowie wyraźnie widoczna strzałka, przebiegająca aż do nosa, kolor powinien obejmować policzki i oczy, strzałka zbyt wąska lub zbyt szeroka, albo nie w pełni wybarwione policzki są mniej pożądane, dopuszczalny pierścień czarnego włosa na ogonie, na granicy bieli i koloru
 

Sylwetka: linia górna płynnie przebiega od kłębu do ogona, grzbiet mocny i prosty, raczej krótki, lędźwie dostatecznie długie i szerokie, mocno umięśnione, zad lekko opadający, dostatecznie szeroki; jego długość wynosi 1.5 szerokości, klatka piersiowa sięga łokcia, żebra dostatecznie wysklepione i dość wyraźne przedpiersie, brzuch lekko podciągnięty

Szata: sierść średniej długości, lekko falista lub prosta, przylegająca, miękka, z dobrym podszerstkiem, na przednich nogach pióra, sięgające nadgarstka, na tylnych stosunkowo długie portki z miękkiego włosa; poniżej stawu skokowego włos krótki; sierść na  głowie, przednich stronach nóg i łapach powinna być krótka. Ogon z dostatecznie długim piórem, dłuższa sierść na szyi i klatce piersiowej, „kolczyki” – dłuższe frędzle z czarnego włosa – wysoce pożądane
 

Głowa: czaszka dostatecznie szeroka, trochę zaokrąglona, stop - z profilu widoczny, ale niezbyt głęboki, nos czarny, duży, kufa oglądana z boku lekko klinowata i niezbyt głęboka, oglądana z góry dobrze wypełniona pod oczami i tylko lekko zwężająca się ku nosowi; wargi pożądane całkowicie pigmentowane, przylegające, nie zachodzące na siebie; zgryz nożycowy, cęgowy dopuszczalny, ale mniej pożądany
 

Oczy: kształtu migdała, ciemno brązowe, o przyjaznym, czujnym wyrazie.  Uszy:
 

Uszy: średnio duże, osadzone tuż  nad linią, łączącą czubek nosa z kącikiem oka, noszone blisko policzków, bez fałdy, dobrze owłosione; czarne włosy na końcu ucha (“kolczyki”) bardzo pożądane
 

Ogon: osadzony na przedłużeniu linii grzbietu, noszony  na jej wysokości lub niemal pionowo do góry, dobrze owłosiony, z pióropuszem i białym końcem, ostatnim kręgiem  powinien sięgać stawu skokowego

 

Podsumowując informacje o Płochaczach holenderskich:

• są inteligentne,

• lubią być tresowane,

• przepadają za dziećmi,

• ich pielęgnacja nie jest skomplikowana,

• nie są agresywne,

• ich przeznaczeniem było polowanie na kaczki,

• są bardzo aktywne i uczuciowe.